Υπάρχουν πολλές κατηγορίες ονείρων. Τα παιδιάστικα, τα ρεαλιστικά, τα απωθημένα, οι εφιάλτες που φοβάσαι, οι εφιάλτες που ζεις, τα ανιδιοτελή όνειρα, τα οριστικά χαμένα. Ένα πολύχρωμο μωσαικό από συναισθηματικά αποκαίδια που τα χρώματά του θολώνουν τα μάτια σου.
"Μην αφήσεις ποτέ αυτό που τρώει τα μέσα σου να χορτάσει"... Το πρώτο βήμα για να γίνεις διαχειριστής ονείρων είναι να τα ξεχωρίζεις σ' αυτές τις κατηγορίες. Η συνταγή είναι πολύ απλή. Πραγματοποιείς κάποια από αυτά στην τύχη, κυνηγάς όσα δεν θέλησες πολύ από πείσμα και σου κόβονται τα πόδια από δειλία μπροστά σε όσα η καρδούλα σου επιθυμεί πραγματικά. Η χαρά, η αδιαφορία και ο πόνος που θα νιώσεις δημιουργούν ένα μαγικό φίλτρο για τα υπόλοιπα. Αρκεί να αφήνεις πάντα περιθώρια λάθους και να δοκιμάζεις νέες συνταγές.
Ίσως τα πιο δύσκολα όνειρα είναι εκείνα που περνούν συνέχεια απ' το καλειδοσκόπιο του μυαλού σου με διαφορετικά χρώματα. Εκείνα που παρατάς στα δύσκολα και τα θεωρείς πολυτέλειες, αλλά σε πονάνε όταν δεν τα κυνηγάς, κι άλλοτε τα ανασύρεις απ' το χρονοντούλαπο της λήθης με αισιόδοξα χαμόγελα. Οι άνθρωποι φοβόμαστε οτιδήποτε δεν μπορούμε να κατατάξουμε με ταμπέλες, πόσο μάλλον τις άναρχες σκέψεις μας.
Έχεις νιώσει ποτέ πραγματικός "παίκτης" σε παρτίδα που οι πιθανότητες σε ακυρώνουν; Έχεις νιώσει μόνος, "καθαρός" από αντισώματα και προστάτες; Έχεις νιώσει ικανός να φτάσεις μέχρι την άκρη του κόσμου, επειδή ΚΑΝΕΙΣ δεν πρόκειται να σε εμποδίσει, αλλά ΟΥΤΕ και να σε κρατήσει απ' το χέρι για να πάτε μαζί;
Ξέφραγο αμπέλι; Τέτοιες στιγμές το μυαλό είναι κλαράκι βορά στον άνεμο των εξελίξεων, που παίρνει τη μορφή ανεμοστρόβιλου στα τρομαγμένα μάτια σου. Κι όμως, τότε παίρνεις τις πιο καθαρές αποφάσεις. Στα λασπόνερα. Ειρωνεία δεν είναι;
"Τα όνειρα καλύτερα να πραγματοποιούνται στην ώρα τους, αλλιώς να μην πραγματοποιούνται ποτέ". Να είσαι σίγουρος ότι όποιος το σκέφτηκε αυτό ήταν ένα βολεμένο πλασματάκι, που στην παραμικρή διεκδίκηση χωρίς πλάτες αποτύγχανε και χωνόταν κάτω απ' την κουβερτούλα του timing για να λέει στον καθρέφτη του δυο καλές δικαιολογίες. Μην μπερδεύεις τα επίπλαστα απωθημένα με τα όνειρα. Τα πρώτα απαιτούν τις κατάλληλες προυποθέσεις, γιατί δεν έχουν τίποτ' άλλο να δώσουν. Κερδίζεις απ' την προσπάθειά σου για τις συνθήκες και μετά καμαρώνεις την Ιθάκη σου. Τα δεύτερα θέλουν μόνο μυαλό, καρδιά, γερά χέρια και πόδια. Και κυρίως @@. Γι 'αυτό είναι τόσο δύσκολα...
"Μην αφήσεις ποτέ αυτό που τρώει τα μέσα σου να χορτάσει"... Το πρώτο βήμα για να γίνεις διαχειριστής ονείρων είναι να τα ξεχωρίζεις σ' αυτές τις κατηγορίες. Η συνταγή είναι πολύ απλή. Πραγματοποιείς κάποια από αυτά στην τύχη, κυνηγάς όσα δεν θέλησες πολύ από πείσμα και σου κόβονται τα πόδια από δειλία μπροστά σε όσα η καρδούλα σου επιθυμεί πραγματικά. Η χαρά, η αδιαφορία και ο πόνος που θα νιώσεις δημιουργούν ένα μαγικό φίλτρο για τα υπόλοιπα. Αρκεί να αφήνεις πάντα περιθώρια λάθους και να δοκιμάζεις νέες συνταγές.
Ίσως τα πιο δύσκολα όνειρα είναι εκείνα που περνούν συνέχεια απ' το καλειδοσκόπιο του μυαλού σου με διαφορετικά χρώματα. Εκείνα που παρατάς στα δύσκολα και τα θεωρείς πολυτέλειες, αλλά σε πονάνε όταν δεν τα κυνηγάς, κι άλλοτε τα ανασύρεις απ' το χρονοντούλαπο της λήθης με αισιόδοξα χαμόγελα. Οι άνθρωποι φοβόμαστε οτιδήποτε δεν μπορούμε να κατατάξουμε με ταμπέλες, πόσο μάλλον τις άναρχες σκέψεις μας.
Έχεις νιώσει ποτέ πραγματικός "παίκτης" σε παρτίδα που οι πιθανότητες σε ακυρώνουν; Έχεις νιώσει μόνος, "καθαρός" από αντισώματα και προστάτες; Έχεις νιώσει ικανός να φτάσεις μέχρι την άκρη του κόσμου, επειδή ΚΑΝΕΙΣ δεν πρόκειται να σε εμποδίσει, αλλά ΟΥΤΕ και να σε κρατήσει απ' το χέρι για να πάτε μαζί;
Ξέφραγο αμπέλι; Τέτοιες στιγμές το μυαλό είναι κλαράκι βορά στον άνεμο των εξελίξεων, που παίρνει τη μορφή ανεμοστρόβιλου στα τρομαγμένα μάτια σου. Κι όμως, τότε παίρνεις τις πιο καθαρές αποφάσεις. Στα λασπόνερα. Ειρωνεία δεν είναι;
"Τα όνειρα καλύτερα να πραγματοποιούνται στην ώρα τους, αλλιώς να μην πραγματοποιούνται ποτέ". Να είσαι σίγουρος ότι όποιος το σκέφτηκε αυτό ήταν ένα βολεμένο πλασματάκι, που στην παραμικρή διεκδίκηση χωρίς πλάτες αποτύγχανε και χωνόταν κάτω απ' την κουβερτούλα του timing για να λέει στον καθρέφτη του δυο καλές δικαιολογίες. Μην μπερδεύεις τα επίπλαστα απωθημένα με τα όνειρα. Τα πρώτα απαιτούν τις κατάλληλες προυποθέσεις, γιατί δεν έχουν τίποτ' άλλο να δώσουν. Κερδίζεις απ' την προσπάθειά σου για τις συνθήκες και μετά καμαρώνεις την Ιθάκη σου. Τα δεύτερα θέλουν μόνο μυαλό, καρδιά, γερά χέρια και πόδια. Και κυρίως @@. Γι 'αυτό είναι τόσο δύσκολα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου