Τελικά οι οικογενειακές καταθέσεις δύσκολα σταματούν. Με τη διαφορά πως η συγκεκριμένη είναι ανεξαρτήτως φύλου.
Τόσο καιρό πίστευα πως θα δυσκολευτώ πολύ, όταν έρθει η ώρα σου. Σκληρές προηγούμενες δουλειές, βάρη... Λες και σ' είχα απωθήσει σ' ένα μικρό κουτάκι του μυαλού μου για να μην πονέσω, να μην απογοητευτώ, περιμένοντας το χειρότερο. Ένα προστατευτικό κουκούλι γύρω απ' τους φόβους μου. Το οποίο ξηλώθηκε τόσο εύκολα κι αναπάντεχα, για να τρυπώσει από μια γωνιτσα του η χαρά...
Είναι πολύ νωρίς ακόμη, λένε όλοι. Πολλά μπορεί να συμβούν, μην το λες μέχρι να πας τριών μηνών... Έχουν δίκιο. Αλλά δεν υπολογίζουν πόση ανάγκη έχει ένας ταλαιπωρημένος άνθρωπος να μοιραστεί ένα χαρμόσυνο γεγονός. Τα κακά νέα ταξιδεύουν αναγκαστικά, τα καλά από επιλογή σου. Κι είναι επιλογή μου να μοιραστώ τη χαρά μου και να την ορθώσω απέναντι σε οποιαδήποτε κακή πρόθεση ή αρνητική ενέργεια... Δεν την πιστεύω, οπότε δεν μ' αγγίζει πια. Ακόμη κι αν κάτι πάει στραβά (χτυπάμε ξεροκέφαλο), δεν μας πήραν και τα χρόνια. Και άιντε να γαμηθείτε εσείς κι ο αρνητισμος σας, στην τελική. Έτσι καθησυχαζόμαστε.
Μικρό μου αστεράκι!
Διάβασα πως ήσουν σαν παπαρουνόσπορος, και αυτές τις μέρες η καρδιά σου θ αρχίσει να χτυπά. Μου δείχνεις ξεκάθαρα τις... διατροφικές σου προτιμήσεις, κι είναι κάπως αστείο να έχω μια υπερευαίσθητη όσφρηση που πιάνει κάθε μυρωδιά (αν και λίγο επώδυνο, τώρα καλοκαιριάτικα). Δείχνεις πάντως να έχεις... μαχητική διάθεση. Δεν πρόκειται να ξεχάσω εκείνο το βράδυ Σαββάτου που καθόμουν χαλαρή στο καναπεδάκι μου κι έπινα τσικουδιά μαζί με το μεζέ μου, όταν ένιωσα ένα πολύ περίεργο συναίσθημα να μου λέει "σταμάτα". Χωρίς να έχω πιει πολύ. Δεν μπορώ να το περιγράψω. Την επόμενη μέρα, έμαθα ότι υπάρχεις στη ζωή μου.
Σε σένα δεν μπορώ να υποκριθώ ότι είμαι γενναία. Τρέμω κάθε στιγμή που περιμένω μια ιατρική εξέταση που μου δείχνει αν είσαι γερό. Ξυπνάω δυο και τρεις φορές τη νύχτα. Αγχώνομαι για όλα. Και συνειδητοποιώ πως έτσι θα είναι κάθε μέρα της ζωής μου από δω και μπρος. Ένας φόβος για το αν είσαι καλά. Ακόμη κι αν οι αρχές μου δεν θα μου επιτρέπουν να σου το δείχνω και πολύ, για να μην γίνω ένα υπερπροστατευτικό, καταπιεστικό πλάσμα.
Και να σου πω και κάτι; Πολύ το γουστάρω.
Ξέρω ότι με νιώθεις, όταν σου μιλούν οι σκέψεις μου. Αλλά θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να καταλάβεις πόση χαρά κι αγάπη σε περιβάλλει. Τα βουρκωμένα χαμόγελα των συγγενών σου. Η νονά σου που χοροπηδάει και κάνει σχέδια. Ένα φιλάκι στην κοιλιά απ' τον καλύτερο φίλο του πατέρα σου. "Να προσέχεις τώρα πιο πολύ το Ζετ-εμ μας, ε; Άιντε!" Γι αυτό σου λέω, αστεράκι μου. Θα έχεις μια μεγάλη μουρλοοικογένεια που θα σε λατρεύει. Έλα εσύ και μην φοβάσαι τίποτα.
Οι φόβοι είναι όλοι δικοί μου. Θα είσαι το πρώτο πλάσμα που θα κάτσει τη Ζέτα στο σκαμνί. Κάθε μέρα που θ' αναρωτιέμαι αν είμαι αντάξιά σου, αν σου έδειξα αρκετά πως σ' αγαπάω. Για να γίνεις ένας χαρούμενος, αυτόνομος, υπέροχος άνθρωπος. Κι εγώ να πληρώσω όλες μου τις αμαρτίες τυλιγμένες σ' ένα σελοφάν λατρείας.
Φύλο; Έχουν αρχίζει να πέφτουν τα προγνωστικά.
Ρε ποιος νοιάζεται για το τι φύλο θα είσαι; Γερό να είσαι. Άντε, και να έχεις τα μάτια του πατέρα σου, για να μου θυμίζεις και τον Χρηστάρα μου.
Ανυπομονώ να ταξιδέψουμε μαζί, μικρό μου αστεράκι. Βάζω τ' όχημα και τη μουσική. Βάλε τη διαδρομή κι όλα θα γίνουν. Σε περιμένω.
