Το γράμμα (ή "catch your train")

Το υποσχέθηκα. Να' μαστε λοιπόον... Απομυθοποίηση τώρα, ή αλλιώς "πόσο-κουραστικό-κατάντησαν-το-ταξίδι-με-τρένο."
Έχω κάτσει στο κυλικείο κι έχω φάει ποσότητες τριημέρου, χάριν ατσιγαρίας. Τα γράμματα δεν διαβάζονται, τρεμουλιαστά λες και γράφω σε τραμπολίνο, προσπαθώ να κρατήσω ισορροπία σε μια καρέκλα χωρίς χερούλια. Κρυώνω, φοράω ζακέτα κι ας είναι 10.30 το πρωί. Μερικά απορημένα βλέμματα. Υποθέτω πως μια τύπισσα που κερνάει ξηρούς καρπούς απ' το τάπερ λες κι είναι καταχείμωνο, με περίεργο στυλ, αυτοκολλητάκι κάτω απ' το φρύδι και τους "Αλήτες" του Γκόργκι στο δίχτυ του καθίσματος είναι ελαφρώς ηλίθιος συνδυασμός.
Το πρωί καθόταν στη θέση μου μια καλοστεκούμενη 50άρα που δεν είχε καν αριθμημένο εισητήριο. Σηκώθηκε με αγέρωχο, προκλητικό ύφος, λες και το πιο φυσιολογικό πράγμα ήταν να βγάλω όρθια το εξάωρο για τα μάτια της. Ωραίο θράσος. Smartass.
Βαγόνι 3, 21. Δίπλα μου μια φρεσκομαμά με 2 παιδάκια. Το κοριτσάκι κοιμάται αγκαλιά της. Ξανθά δαχτυλίδια κι ένα όμορφο πονηρό βλεμματάκι, παίζει, σε μετράει. Δεν έχω διάθεση αγάπη μου, νυστάζω... Κάνω ακροβατικά για να μην τους ξυπνήσω, ξυπνάω όταν κουνιέται η μικρούλα. Οι δείκτες συνομωτούν εναντίον μου, χάνεις την αίσθηση του χρόνου, μεταξύ ονείρου και ξύπνιου. Μα ακόμη εδώ είμαστε; Στάση για μηχανές, ένα σύννεφο καπνού στα σωθικά μου είναι το δραστικότερο αντικαταθλιπτικό. Βγήκε έξω όλο το τρένο, παραλίγο να μας αφήσουν εδώ.
Αρχίζει να διαλύεται η υπερένταση. Νάνι. Φιλιά.

Mission accomplished. Ηρεμία, άφθονο τσίπουρο και μια αναπάντεχη παραδοχή όταν πρέπει να σκάσω επιτέλους, για να μην τους ρίξω απ' το μπαλκόνι μ΄αυτά που λέω. Ένα αγουροξυπνημένο χάδι στα μαλλιά μου, ή σωστότερα στην σφουγγαρίστρα που αποκαλώ κεφάλι. Ένα χαμένο λεωφορείο, κάθε 2 χρόνια τα ίδια. Οι άντρες μου. Define happiness :)

Back to basics, διάθεση ελλιπής για ν' ασχοληθείς με τ' απαραίτητα. Η ζυγαριά έχει κέφια. "Όταν παίρνω φόρα, φόρα κατηφόρα.." Μ' αρέσει, κι ας έγινε τυχαία. Ειδικά τώρα με τα τρεξίματα... Με βλέπω να φτάνω παλιές καλές εποχές. Χμμμ... Βρείτε τις ομοιότητες: Κόκκινα μαλλιά και απελπισμένη αποφασιστικότητα.
"Έχεις απίστευτη δύναμη στα πόδια... Δεν έχεις παρατηρήσει ποτέ τα χέρια σου όταν χορεύεις;" Τζώρτζης πάντα ρε γαμώτο. Τουλάχιστον ν' αφήσω τους χορούς, να πάω να μάθω καμιά πολεμική τέχνη να ρίχνω σφαλιάρες σε κόπανους. Βέβαια το "αδύνατη-νευρώδης" όταν επιτευχθεί δεν θ' ακούγεται τόσο άσχημο... Οκεικ, σκάω. Υπερανάλυση άχρηστου ζητήματος, το κουράσαμε.

"Δεν θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια... Να χω το νου μου αδειανό, να χω και πρίμο τον καιρό, θέλω να ρθεις και να με βρεις, να κάτσεις να τα πούμε, πως νιώθουμε παράφορα, πως ζούμε έτσι αδιάφορα...
Θέλω να φύγεις να σωθείς, να πάψεις να γκρινιάζεις, έτσι θα σ' αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο... Δεν θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια, χωρίς αυτή τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια..."
Θα μου λείψεις;

Σκόρπιο ημερολόγιο "φυλακής"

Chain reaction. Σαν την ηλίθια αίσθηση του δέρματος αν βουτήξεις στο παγωμένο νερό. Πάντα ξαφνιάζεσαι όταν το νιώθεις να μυρμηγκιάζει.

"Έφαγε η μαμά; Κάτι καλομαγειρεμένο μυρίζω... Εσύ το έφτιαξες κορίτσι μου;"
"Τα σκουλαρίκια κρίκοι πρωτοχρησιμοποιήθηκαν απ' τους πειρατές, εκτός από αρχαίες αφρικάνικες φυλές. Κάθε κρίκος συμβόλιζε πόσες φορές έκανε κάθε πειρατής το γύρο του κόσμου"
"Βλέπω κάτι πολύ όμορφο μπροστά μου. Αν θέλεις κάτι από μένα, πάρε το περιοδικό. Θα καταλάβω"
"Θα σε σκοτώσω κοπέλα μου. Τι γιατί; Επειδή είσαι κούκλα λες; Επειδή καπνίζεις! Και στο γιο μου τα ίδια λέω..."
"Θες να φύγεις; Το σκέφτηκες καλά;"
"Είναι έξυπνη γυναίκα. Θα τους δυσκολέψει."
"Έχεις αδυνατίσει πολύ. Έχω καιρό να σε δω αλλά... Τρώγε ρε γαμώτο. Έτσι;"
"Τα σημάδια είναι ωραία, δεν στο 'χουν ξαναπεί; Πώς μπορώ να δημιουργήσω οτιδήποτε, όταν έχω στο μυαλό μου κάτι τόσο όμορφο;"

Άρνης. "Παίρνω τις επιθυμίες μου για πραγματικότητα, επειδή πιστεύω στην πραγματικότητα των επιθυμιών μου". Θα σε περάσω από κει. Ξέρω ότι θα σ' αρέσει. Πού αλλού μες το κέντρο της Αθήνας μπορείς ν' ακούς τζιτζίκια όλη μέρα, διάολε;
Ταξίδι με τραίνο, μετά από τόσα χρόνια. Προορισμός ερωτευμένα συνηθισμένος. Θα' θελα να σ' είχα δίπλα μου, να μετράμε τα τσιγάρα.
Θα ξαναγίνει κι αυτό. Σε φιλώ.