Θα σου φανερωθώ*

Εκείνες τις μέρες που ξυπνάς με ένα ζεστό φιλί
φοράς τον ήλιο κορδέλα στα μαλλιά σου
και δεν ξέρεις που να χαρίσεις όνειρα κι ελπίδες.
Αυτογνωσία, αυτοπεποίθηση, αυτοσεβασμός
κι άλλες λεξούλες βουτηγμένες στο "εγώ"
Απέφυγε τα λιμνάζοντα νερά του
δες το μεγαλείο του ναυαγισμένου ταξιδιού
ευτυχής που κάποια πράγματα δεν τα κατάλαβες ποτέ.

Ποτέ δεν χρησιμοποίησα το σώμα μου σαν μάσκα
παρά μόνο όταν με οδηγούσε συνομωτικά η απελπισία.
Ποτέ δεν άγγιξα πρόσωπο που στα μάτια μας δεν χόρευαν φωτιές
"Κάθετη έκφραση μιας οριζόντιας επιθυμίας"
Η μαγεία ενός χορού στα μεθυσμένα, ασύνδετά του βήματα
χωρίς ημίμετρα, χωρίς πόνο.

Το χρώμα του κρασιού στο φως μιας φλόγας
το φιλί που στάζει σαν κεράκι στο λαιμό
ερωτευμένα χάδια στα μαλλιά, λαμπερά βλέμματα
"Μη μου κάνεις ερωτήσεις, ψέματα να μη σου πω"
Έμμετρος λόγος, έμμετρες πράξεις
προσωπικές αδυναμίες που καμαρώνω.

Στο βλέμμα σου οι ευθύνες μοιάζουν εφιάλτες
φόρα τις μάσκες σου, δεν μπορείς να ζήσεις τη μαγεία
Ψεύτικα χαμόγελα σε είδωλα κι άδειες αγκαλιές
Ύπνος με μια γλυκιά ζάλη σε στεγνά χείλη
επίπεδη ζωή, συνήθεια ασκητική.