"Χαρά μου, για σένα ζω χαρά μου..."

Aν μπορείς να δεις τα συντρίμμια στα πόδια σου από παλιές άμυνες, δήθεν ανωτερότητες και ληγμένα όνειρα, αν μπορείς να καταλάβεις το ηχόχρωμα μιας ερωτευμένης φωνής πριν ακόμη μιλήσουν τα μάτια, αν μπορείς να ελπίζεις χωρίς το μέλλον να μοιάζει γκρίζο νεφέλωμα με στάχτες απωθημένων, αν μπορείς να μεταδώσεις την θετική ενέργεια στα ασήμαντα και σε κάθε χρωματιστό κουτάκι του μυαλού σου, κι αν δεν χρειάζεσαι το αλκοόλ για να έχεις παραισθήσεις πως συνομιλείς με τ' αστέρια, μάλλον μπορείς να καταλάβεις πόσο σ' αγαπάω. Και οφείλω να υποκλίνομαι σ' αυτό, κάθε μέρα και κάθε λεπτό που περνάει.