Παραλήρημα

Το σημαντικότερο μάθημα-απολογισμός του εξαμήνου μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: Μην βυθίζεσαι σε ωκεανούς ψεμάτων, ακόμη κι αν έχεις καλές προθέσεις, δεν μπορείς να βγεις. Μην διεκδικείς το σεβασμό επειδή τον προσφέρεις, μην προσπαθείς ν' ανοίξεις τα μάτια σε ανθρώπους που εθελοτυφλούν. Η καθαρότητα ως αξία μπορεί να γίνει εύκολα σκουπιδάκι στα μάτια μας, και αναγνωρίζεται πολύ αργότερα απ' όσο θα ήθελες. Αλλά αυτό το μαθαίνεις όταν πια δεν σου χρειάζεται.

Ιν άδερ γουόρντς, σκάσε και κολύμπα.

Πόσες φορές έχεις αναρωτηθεί πόσο καλά θα ταίριαζαν κάποιοι γνωστοί σου; Υποθετικές φιλίες, ζευγάρια, φανταστικές κάστες από ανήσυχα πνεύματα, μουσικόφιλους, σινεφίλ, διαφορετικούς, δήθεν... Συνδυασμοί του μυαλού σου. Ευτυχώς, αυτοί οι συνειρμοί δεν αληθεύουν σχεδόν ποτέ. Θα ήταν κάπως επικίνδυνο να ομαδοποιήσουμε τις ψυχές.

Ποιό μέρος μπορεί να αναπαραστήσει καλύτερα την υποκριτική τελειότητα από ένα αεροδρόμιο; Συνοθύλευμα από εθνικότητες, φώτα, χρώματα, φανταχτερά μαγαζιά, τυπικότητες. Χαρτογιακάδες με βιαστικό, άδειο βλέμμα και samsonite. Γυναίκες με μαντίλες. Κλασικό παιχνιδάκι, φαντάζεσαι τον προορισμό του καθενός, γιατί ταξιδεύει ο τύπος στο διπλανό κάθισμα. Σκέφτομαι πως κάποιος θα μπορούσε να διαβάσει τη σκέψη μου και τρομάζω. Σκέφτομαι πως κάποιος θα μπορούσε να ταξιδεύει για ανάλογους λόγους με τους δικούς μου και τρομάζω ακόμη περισσότερο. Στο διαφημιστικό της Aegean προτείνουν διαμονή στο κάστρο του μπαντζανάκη του Ναπολέοντα, απέναντι απ' τον πύργο του Άιφελ. Μισό παιδιά, να κάνω και το τελευταίο παξιμάδι απ' το σκατόλακκο που μ' έχετε ρίξει και να'ρθω. Ποιός ΈΛΛΗΝΑΣ συντάκτης του Βγενόπουλου έγραψε το κείμενο και δεν ντρεπόταν; Τόση υποκρισία πια;

Στο βαγόνι ένα όμορφο ζευγάρι. Τύπος μακρυμάλλης, χαριτωμένη τρέλα στο βλέμμα. Ακούει μουσική και χτυπάει ρυθμικά τα δάχτυλά του στη βαλίτσα, ακούγεται σ' όλο το συρμό. Κοπέλα, κλασική πανύψηλη Βρετανίδα με ξεπλυμένα μάτια, μαυρισμένη, ασυνήθιστα γλυκό χαμόγελο. Γελάνε, πετάνε χαρτάκια ο ένας στον άλλο. Προφορά που μοιάζει αμερικάνικη. "You speak English fluently! So, are you coming to Athens to see your boyfriend?" Τι να σου πω κι εσένα βρε αγορίνα μου, να σβήσω την κολούμπρα σου; Έκαναν εκπομπή σε κάποια ευρωπαική χώρα, δεν θυμάμαι που. Επόμενος σταθμός Κροατία, και μετά... όσο φτάσουν τα λεφτά. Ψέματα; Δεν πειράζει, θέλω να τους πιστέψω. Η ζηλευτή ανεμελιά του άλλου.

"Μια ζωή περιμέεεενωωωωω τα γαλάζια σου γράμματααααα"... Ναι, καλά.

A penny for your thoughts.

Γιατί αγαπάμε σαν να παίρνουμε ένα δάνειο ψυχής, σαν απωθημένο; Γιατί εγκλωβίζουμε τον άλλο στην αρένα με υποσχέσεις, ζήλιες, απειλές, φτύνοντας τα εγώ μας στο πάτωμα, απαιτώντας υπομονή και αποδοχή; Γιατί παλεύουμε να τον καθυποτάξουμε με δήθεν ανωτερότητα, αξιοπρεπείς ως το τέλος, "εσύ έκανες πουστιά", δικαστές που κοτσάρουν την ταμπέλα του ενδιαφέροντος για να φουμάρουμε το τσιγαράκι της ιστορίας μας; Αυτό δεν είναι έρωτας, ρινγκ είναι. Σκέψου μόνο πόσα τραγούδια ξέρεις που λένε "Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που είσαι αυτό που είσαι, που μένεις δίπλα μου, σ' αγαπάω.." και πόσα που λένε "σ' αγαπάω αλλά... με πλήγωσες/με κεράτωσες/βίασες το καναρίνι μου/άφησες τα σκουπίδια στην πόρτα". ΑΛΛΑ... Μονίμως αυτό το αλλά, παντού το "εγώ" και πουθενά το "εμείς". Σικέ το παιχνίδι, χαμένο εξαρχής.

Μην σκύβεις το κεφάλι στο πάτωμα γαμώτο... Δεν φαίνονται τα φτερά.

Δικός μου είσαι.